Yetişkin Hayatınızı Etkileyen Çocukluk Travmasının X Belirtisi

Bazen çocukluk travmasının yankıları yetişkinlik yıllarımıza kadar sürebilir, davranışlarımızı ve duygularımızı her zaman fark edemediğimiz şekillerde sessizce etkileyebilir. Bu geçmiş olayların bugün sizi nasıl şekillendirdiğini gerçekten anlamak, iyileşmek ve ilerlemek istiyorsanız çok önemlidir. O halde, Ulusal Çocuk Travma Stres Ağı’nın, derin duygusal sıkıntılara neden olan ve genellikle sadece zihinsel değil, fiziksel de izler bırakan olaylar olarak tanımladığı erken yaşam deneyimlerinin karmaşık ağına dalalım. Bu makale, çeşitli araştırmalardan ve kişisel içgörülerden elde edilen bulgularla, çocukluk travmasının yetişkin hayatınızda hala dizginleri elinde tuttuğunu belirten birkaç işareti açığa çıkarıyor, bu işaretlere dikkat etmenize ve ihtiyacınız olan yardımı almanıza yardımcı oluyor.

İçindekiler

• Duygusal Düzenleme Zorlukları
• İlişki Zorlukları
• Düşük Özsaygı ve Özdeğer
• Kronik Sağlık Sorunları
• Madde Bağımlılığı
• Aşırı Duyarlılık ve Anksiyete
• Konsantrasyon Zorluğu ve Hafıza Sorunları
• Kaçınma Davranışı
• Mükemmeliyetçilik ve Aşırı Başarı Arayışı
• Başka İnsanlara Güvenme Zorluğu

1. Duygusal Düzenleme Zorlukları

Bir an için ruh hali dalgalanmalarından bahsedelim mi? Duygusal bir lunapark trenine binmiş gibi hissediyorsanız, çocukluk travması buna katkıda bulunmuş olabilir. Amygdala ve prefrontal korteks—yani, duyguları yönetmekle ilgili beyin parçalarınız—travmatik deneyimlerle değişebilir (2016 yılında Teicher ve arkadaşları bunun üzerine çalışmıştı). Çocukken sarsıntılar yaşamış kişiler, yetişkinliklerinde sık sık kaygı veya depresyonla boğuşur. Kaynayan bir kazanın kapağını kapalı tutmaya çalışmak gibi bir şey. Terapinin burada yardımcı olması gerekebilir, bu kaprisli duyguları daha iyi düzenleme becerileri geliştirmek için.

2. İlişki Zorlukları

Birine güvenmekte zorlandığınızı hiç fark ettiniz mi? Bunu çocukluk deneyimlerinize suçlayabilirsiniz. Bowlby’nin Bağlanma Teorisine göre, genç yaşta güvenli bir bağlanma kurmak, güçlü ilişkiler kurmanın temelidir. Travma bunu bozabilir, sizi kaygılı veya kaçıngan bağlanma tarzlarının ağına düşürür—Mikulincer ve Shaver bu konuda 2016 yılında fikirlerini paylaşmıştı. EMDR veya CBT gibi terapiler bu karmaşık ilişki dinamiklerini çözmek için tam da gereken olabilir.

3. Düşük Özsaygı ve Özdeğer

Hangimiz bir noktada kendimizi yeterince iyi hissetmemişizdir? Geçmişte çocukluk travmaları olanlar için, bu can sıkıcı yetersizlik duyguları istenmeyen misafirler gibi etrafta dolanır. Travmatik Stres Dergisi’ndeki Miller ve meslektaşlarına göre, 2007 yılında bu negatif özalgılar, içselleştirilmiş mesajlardan kaynaklanarak çocukluktan başlar ve kök salar. Hayallerin peşinde koşmak veya makul bir öz imaj oluşturmak, patenlerle dağ tırmanmak gibi hissettirebilir. Özdeğerin yeniden inşası, sıklıkla profesyonel danışmanlık ve bir doz özşefkat gerektirir.

4. Kronik Sağlık Sorunları

Vücudumuz stresle tutunmanın tuhaf yollarına sahiptir—gerçekten de bilim böyle söylüyor. İyi bilinen Olumsuz Çocukluk Deneyimleri (ACE) çalışması, erken travmanın kalp hastalığı veya otoimmün bozukluklar gibi kronik sağlık sorunlarıyla sıkı sıkıya bağlı olduğunu ortaya çıkardı (bu öncü çalışma için Felitti ve arkadaşlarına, 1998, saygılar). Sanki vücudunuz sürekli yüksek alarmda kalıyor, uzun süreli stresten dolayı yıpranıyor. Bu sağlık sorunlarını yönetmek genellikle medikal bakım ve stres azaltıcı yöntemlerin bir karışımını gerektirir.

5. Madde Bağımlılığı

Sadece bir klişe değil; çocukluk travması yaşamış birçok yetişkin için madde bağımlılığına yönelmek sadece bir tercih değil, bir başa çıkma stratejisidir. Ulusal Uyuşturucu Bağımlılığı Enstitüsü, geçmiş travma ve madde kullanımı bozukluklarının artışı arasındaki açık ilişkiyi ortaya koyuyor. Sanırım bu, duygusal acıyı dindirmek veya ürkütücü anıları susturmak için bir yol ama tabii ki sorunu daha da karmaşık hale getirir. Trajedi de dahil olmak üzere her iki sorunu da ele almayı gerektiriyor. Aksi takdirde, sadece kısır bir döngü, değil mi?

6. Aşırı Duyarlılık ve Anksiyete

Her zaman tetikte gibi mi hissediyorsunuz? Bu sizi yönlendiren aşırı duyarlılık olabilir, travma mağdurları arasında sıklıkla baş gösteren bir durumdur. Etrafınızı bir avcı gibi inceliyor sürekli bir pusu bekliyormuş gibi hayal edin—bu yorucu. Anksiyete Bozuklukları Dergisi’nin 2007 yılındaki bir araştırması, travmatik geçmişi olan birçok yetişkinin bu sürekli hazır duruş haliyle mücadele ettiğini buldu (Olatunji ve ekibi burada sahne aldı). Terapiler ve biraz farkındalık, bu kaygı kaynaklı sarsıntıları azaltmak için doğru tarifi sağlayabilir.

7. Konsantrasyon Zorluğu ve Hafıza Sorunları

Travma bazen aşılması zor bir beyin sisine yol açabilir. Hepimizin çok iyi bildiği stres hormonu, kortizol, hafıza ve odak için kritik beyin bölgelerinde karmaşaya neden olabilir. Kaliforniya Üniversitesi’nden (Anda ve ark., 2006) yapılan derin bir araştırma, yüksek ACE puanları olan kişilerin bu bilişsel problemlerle sıklıkla boğuştuğunu gösterdi—sanki fazla yüklü bir sırt çantası taşıyormuş gibi. Zamanla, bilişsel rehabilitasyon ve terapi bu engelleri aşmada yardımcı olabilir.

8. Kaçınma Davranışı

Gerçekten, kaçınma çoğumuzun bir zaman ya da başka bir zaman denediği bir strateji. Geçmiş travmaları olan bazıları için tam zamanlı bir işe dönüştü—o acı dolu anıları uyandıran yerlerden, insanlardan veya şeylerden uzak durmak. Yüzeyde, kaçınma hızlı bir çözüm gibi görünebilir ama derinlere indiğinizde, yalnızlığa yol açar ve iyileşmeyi engeller. Maruz bırakma terapisi, CBT’nin harika bir türü, insanların bu derin gömülü korkularla yüzleşmesine ve üstesinden gelmesine yardımcı olur.

9. Mükemmeliyetçilik ve Aşırı Başarı Arayışı

Ve sonra madalyonun diğer yüzü var—mükemmeliyeti Kutsal Kase olarak kovalamak gibi zorunlu hissetmek. Çocukluk travması bu tohumu ekebilir, yetişkinliğe kadar kontrol etme ve onay arayışına neden olur. Başlarda verimli gibi görünse de tükenmeye yol açabilir—bütün bu stresin gerçekten bir anlamı var mı? Terapi, özdeğerin başarılarla bağlı olmaması için yeniden ayarlanmasına ve kişisel beklentilerinizin daha dengeli bir hale gelmesine yardımcı olabilir.

10. Başka İnsanlara Güvenme Zorluğu

Güven, ya da yokluğu, erken travmadan gelen önemli bir yara izi olma eğilimindedir. Arkadaşlar, aile veya partnerlerle güven inşa etmek, hayatınızın en kötüsünü beklemenizi sağlayacak şekilde şekillendiyse, zorlu bir mücadele gibi hissedilir. Terapilerde bu güven meselelerini irdelemek yardımcı olabilir—daha kolay söylenmiş gibi gelebilir ancak gitmeye değer bir yoldur. Gerçek bağlantılar kurmak imkansız değildir, ancak bazı derin yerleşmiş kalıpları çözmeyi gerektirebilir.

Çocukluk travmasının ardından yetişkinliği yönetmek, yaşamı kökten sarsabilir. Belirtileri fark etmek, iyileşme yolunda güçlendirici bir ilk adımdır. Bu makaleyi okurken “Bu çok tanıdık geliyor,” diye düşünen herkes için, profesyonel destek almayı düşünün. Travmadan iyileşmek tamamen ulaşılabilir; aslında, olanları kabul etmek ve iyileşme yönünde samimi, proaktif adımlar atmakla başlar.

Şifa yolculuğunuza bugün başlayın! Hapday Uygulaması, kişiselleştirilmiş ruh sağlığı kaynakları ve destek sunuyor. Daha fazla bilgi almak ve başlamak için buraya bir göz atın.

Kaynaklar

• Teicher, M. H., et al. (2016). Kadınlarda psikopatoloji için transdiyagnostik bir risk faktörü olarak çocukluk zorlukları: Nörogörüntüleme ve DNA metilasyon verilerinin bir çalışması. Gelişim ve Psikopatalar.
• Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2016). Yetişkinlikte bağlanma: Yapısı, dinamikleri ve değişimi. Guilford Press.
• Miller, T. W., et al. (2007). Çocuk istismarı ve ihmalinin nörobiyolojik yükü. Travmatik Stres Dergisi.
• Felitti, V. J., et al. (1998). Çocukluk istismarı ve hane disfonksiyonunun yetişkinlerdeki birçok önde gelen ölüm nedenleri ile ilişkisi. Amerikan Önleyici Tıp Dergisi.
• Olatunji, B. O., et al. (2007). Anksiyete ve kaçınma davranışının deneysel provokasyon etkilerinin bir meta analizi. Anksiyete Bozuklukları Dergisi.
• Anda, R. F., et al. (2006). Çocuklukta istismar ve ilgili olumsuz deneyimlerin kalıcı etkileri. Avrupa Psikiyatri ve Klinik Sinirbilimler Arşivi.