Çocukluk Travması ve Öz Sabotaj: Kalıpları Kırmak

İçindekiler

• Çocukluk Travmasını Anlamak
• Kendini Sabote Etmenin Çekiciliği
• Düşük Öz Saygı ve Öz Değer
• Başarısızlık ve Başarı Korkusu
• Kaçınma ve Erteleme
• Mükemmeliyetçilik
• Duygusal Düzenleme Sorunları
• Hayaletleri Tespit Etmek
• Zincirleri Kırmak
• Terapötik Müdahaleler
• Farkındalık Uygulamaları
• Öz Şefkat Geliştirme
• Gerçekçi Hedefler
• Duygusal Düzenleme Becerileri
• Destek Ağı Oluşturma
• Duygularını Yazıya Dökmek
• İç Çocuk Çalışmasının Rolü
• Döngüyü Kırmak: Kendi Fikirlerim
• Umut Notu

Bilirsiniz, çocukluk travması her yerde. Hayatları sağa sola dağıtıyor, büyüdükçe solmayan uzun gölgeler bırakıyor. Ve en sinsi yollarla ortaya çıkıyor, değil mi? Onun daha kurnaz yüzlerinden biri, mutluluğumuzu baltalamaya kararlı bir alışkanlık olan kendini sabote etme. Bu işbirlikçilerin birlikte nasıl çalıştığını ve bununla ne yapabileceğimizi hiç merak ettiyseniz, bu dağınıklığa dalabiliriz – çünkü bunu anlamak, bu konuda bir şeyler yapmanın ilk adımı olabilir.

Çocukluk Travmasını Anlamak

Öyleyse, çocukluk travması dediğimiz şey tam olarak nedir? Erken yaşlarımızda hafıza bankamıza damgalanan bir tür sıkıntı. Hepimiz taciz, kayıp ve ihmalden duyduk – korkunç, değil mi? Ulusal Sağlık Kütüphanesi’ndeki resmi birine göre, ABD’deki yetişkinlerin yaklaşık %61’i en az bir olumsuz çocukluk deneyimi (ACE) yaşarken, %16’sı dört veya daha fazlasını yaşamış. Vahşi, değil mi? Bu tür deneyimler bir çocuğun beyin gelişimini bozabilir—hayal edin—çünkü bir şeyler öğrenmeye çalışıyorlar.

Çocuklar dayanıklı küçük yaratıklar olsalar da, o an için mantıklı gelen hayatta kalma taktikleri geliştirirler. Ancak, bir zamanlar hayat kurtarıcı olan şey, yetişkinliğe geçişte birer çapa gibi davranmaya başlayabilir. Beyin—dost plastik arkadaşımız—bu deneyimlere göre kendini şekillendirir ve bazen kendimizi yıkıcı kalıplara yönlendiren düzenlemelere sıkışıp kalırız.

Kendini Sabote Etmenin Çekiciliği

Ah, kendini sabote etme… pek de dostça olmayan arkadaşımız. Kulağımıza türlü karamsarlıklar fısıldar, şüphe ve erteleme tohumları eker. Ama neden? Travma türümüzün öz imajını ve dünya görüşünü saptırıyor; bunları fark etmediğimiz ya da itiraf etmekten hoşlanmadığımız yollarla çarpıtıyor.

Düşük Öz Saygı ve Öz Değer

İşin aslı şu: travma, “yetersizsin” dedirtir. Üzücü ama doğru. Eğer sürekli “yetersizsin” sözleriyle büyüdüyseniz, buna inanmaya başlayabilirsiniz. Bu seslerin kendi iç diyaloğunuz haline gelmesini engellemek zor ve başarısızlığa mahkum olduğunuzu düşündüğünüzde, başarı sanki uzaklaştırılması gereken bir sahtekar gibi gelir.

Başarısızlık ve Başarı Korkusu

Sonra, “başarısızlık korkusu” meselesi var. Kim başarısız olmak ister, değil mi? Ancak bazıları için başarı da korkutucu bir korku filmi gibidir. Bunu bir terazide sallanmak gibi düşünün—her iki taraftan düşmekten korkarsınız. Başarı yeni baskılar, yeni gözlerin üzerinizde olması ve potansiyel hata yapma fırsatları getirir. Dolayısıyla, kendinizi sabote eder, konforlu bölgenizin sınırlarında kalırsınız.

Kaçınma ve Erteleme

Kaçınma da travmanın perili evindeki bir diğer hayalettir. Erteleme ile yakından ilişkilidir—aynı aile toplantılarına katılırlar. Karşınızdaki görevi atlatarak kaygıyı uzak tuttuğunuzu düşünürsünüz, ama aslında sadece kendinizi sabote etme oyununu oynuyorsunuz. Yakaladım!

Mükemmeliyetçilik

Mükemmeliyetçilik kağıt üzerinde hoş görünür, ama gerçekte? Bu bir tuzak. Hiçbir şeyin yeterli olmadığına dair size yalan söyler—en iyiniz bile yeterli değildir. Bu, sizi o harika, korkutucu inanç sıçramalarından alıkoyar. Kendini sabote etme, hırs örtüsü altında—hilekâr.

Duygusal Düzenleme Sorunları

Ve, oh, duygular! Her yerde, gösteriyi yönetiyorlar. Taahhütlerden kaçmak ya da papatya çayından daha güçlü bir şeye yönelmek, uç noktalara atlamamız hiç şaşırtıcı değil. İçimizdeki duygusal fırtınaları dindirmeye çalışıyoruz sadece.

Hayaletleri Tespit Etmek

Kendini sabote etmeyi fark etmek, aynada uzun bir süre bakmayı gerektirir. Yine mi erteliyorsunuz? Belki de kendi kendinize konuşmanız kıyamet senaryolarına bağlandı. İlişki draması? Kontrol et, kontrol et ve kontrol et. İşte hayati olan: bunları fark etmek, görmezden gelmemek.

Zincirleri Kırmak

Peki, kendini sabote etme ile nasıl mücadele edersiniz? Sadece süslü psikoloji kelimeleri olmayan araçlar ve tekniklerle. Gerçek maddi şeyler—işte burada:

Terapötik Müdahaleler

Terapi: geçmişin hayaletleriyle yüzleşmek için cesur bir alan. Bilişsel Davranışçı Terapiyi (CBT) duydunuz mu? O karanlık düşünceleri yönlendirmeyi hedefler. Bazı insanlar psikodinamik terapiyi sever, her şeyi saklamaya çalışırken derinliklerdeki akıntılara dalar.

Farkındalık Uygulamaları

Farkındalık, yeni sağlam zemin olacaktır. Yoga derslerini hayal edin, huzurlu meditasyon—tüm paket, tepkiselliği ve dürtüselliği azaltmaya yardımcı olur. Travma ve Dağılma Dergisi’ne düşülen bir dalış, ne kadar etkili olabileceğini gösterir.

Öz Şefkat Geliştirme

Sonra, öz şefkatin sıcak ışığı var. Kendinizi dövmeyi bırakın. Bunun yerine, zorlu zamanlarda yaslanacağınız o omuz olun. Onaylamalar ve şükran listeleri—kalbi iyileştirici bir yola sokan şeyler bunlar.

Gerçekçi Hedefler

Hedeflerin Everest olması gerekmiyor. Küçük başlayın, büyük inşa edin—bebek adımları düşünün. O minik zaferlerinizi kutlayın ve kısa süre içinde, daha büyük kazançlar o kadar da ürkütücü görünmeyecek.

Duygusal Düzenleme Becerileri

Duygusal düzenleme teknikleriyle donanmak, son derece güç verici olabilir. Derin nefes alma günü kurtarabilir ya da hayat kontrolden çıktığında topraklama egzersizleri.

Destek Ağı Oluşturma

Kendi grubunuzu bulun. Bunlar, en ihtiyaç duyulduğunda nezaket veya belki de lezzetli bir yemek sunan insanlar. Kahve üzerinde veya destek gruplarında paylaşılan deneyimler, bu yolculukta yalnız olmadığımızı hatırlatır.

Duygularını Yazıya Dökmek

Biraz günlük tutmaya ne dersiniz? Düşünceler ve duyguların kişisel olarak yazıya dökülmesi berraklık sunabilir. O duyguları kağıda dökün ve onları rehber alın—önceden fark etmediğiniz kalıpları bulmak.

İç Çocuk Çalışmasının Rolü

İç çocuk çalışmasını unutmuyoruz: küçük sizle bağ kurmak aydınlatıcı olabilir! Kendinizin çocuk haliyle bu küçük diyaloglara başlayın—sevgi ve güvence sözlerinin akışı. Bunlara “yeniden ebeveynlik” denir ve bazen bu, küçük halinizin özlediği ilgi ve doğrulamayı kendinize töz etmek anlamına gelir.

Döngüyü Kırmak: Kendi Fikirlerim

Şimdi, kendini sabote etme döngüsünü kırmak oldukça kişiseldir. Sendeleyeceksiniz, belki beklenenden daha sık düşeceksiniz. Ancak bu, bir dayanıklılık yolculuğudur… ısrarcılık da. Kırılganlık güç olur ve yavaş yavaş, içindeki o çatlakları onarırsınız.

Umut Notu

Çocukluk travmasının ve kendini sabote etmenin kelepçelerinden kurtulmak, bir umut ışığını da…

Do not translate the install block at the end of the article.